W toku prowadzonych spraw rozwodowych niejednokrotnie ze strony Klienta pada pytanie czy dziecko może być świadkiem w sprawie rozwodowej. Dzieci niejednokrotnie są świadkami wydarzeń „za zamkniętymi drzwiami” w tym ewentualnych kłótni czy konfliktu rodziców.
Przepis Art. 430 kodeksu postępowania cywilnego mówi o tym, że małoletni, którzy nie ukończyli lat trzynastu, a dzieci stron, którzy nie ukończyli lat siedemnastu, nie mogą być przesłuchiwani jako świadkowie.
Tym samym małoletnie dziecko rozwodzących się rodziców, które nie ukończyło 17 lat nie może być świadkiem w sprawie rozwodowej. Małoletni, którzy nie ukończyli 13 lat niebędący dzieckiem rozwodzących się małżonków nie może być świadkiem w jakiejkolwiek sprawie rozwodowej. Rzecz jasna powyżej wskazane zakazy mają charakter bezwzględny natomiast nad prawidłowym ich przestrzeganiem zawsze czuwa Sąd.
Jeżeli Sąd podejmie decyzję o przesłuchaniu dziecka w charakterze świadka to wówczas weźmie pod uwagę jego zeznania. Powyższe nie oznacza, że zeznania dziecka mają charakter przeważający. Każdy dowód prowadzony na rozprawie rozwodowej podlega ocenie Sądu. Ponadto w postępowaniu rozwodowym Sąd przeprowadza także inne dowody. Właściwy ich dobór niejednokrotnie jest kluczowy dla pomyślnego zakończenia sprawy.
Należy mieć na uwadze, że zeznawanie przed Sądem może być dla dziecka mało komfortowe. W efekcie pomocna może być również konsultacja u psychologa – przed przesłuchaniem. Tak czy inaczej zawsze należy bardzo dokładnie rozważyć konieczność przeprowadzenia tego dowodu tak aby nie narazić dziecka na niepotrzebny stres.
Warto przede wszystkim ocenić jaka jest wiedza dziecka co do faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Dopiero jeżeli okaże się, że zeznania dziecka mają istotną wartość dowodową należy podjąć decyzję o jego przesłuchaniu. W tym celu trzeba złożyć odpowiedni wniosek dowodowy. O dopuszczeniu takiego dowodu zawsze rozstrzygnie Sąd.
Kancelaria Radcy Prawnego Damian Sadok